Go Taiwan - ไปไต้หวันป่ะ (Full Review)

สวัสดีครับ
ผม Poppa Journey คนเดิม เพิ่มเติมคือจะมาพาเที่ยวกันอีกแล้วครับ
หากใครไม่รู้จักลองตามผลงานรีวิวก่อนหน้าได้ครับ
ต้อนรับแขกครั้งแรก ( http://www.hasinghaa.com/?p=1003 )

ในส่วนของวันนี้พบกับ แทน แท้น แท๊นนนนน

ไปไต้หวันป่ะ

ไม่รอช้ามาเริ่มกันเลยดีกว่าครับ
วันนั้นที่หน้าคอมพิวเตอร์แลปทอปและตั๋วโปรโมทชั่นสายการบินหมีดำสายการบินหนึ่งปรากฎอยู่หน้าจอ
คลิ๊ก ป๊าปปปป ผมไม่รอช้าที่จะกดจองตั๋วเครื่องบิน บินตรงจาก เชียงใหม่ – ไทเป
ใช่แล้วครับ
ผมตัดสินใจใช้ช่วงวันหยุดสงกรานต์ของแฟนผมไปเที่ยวไต้หวันกัน
ด้วยเหตุผลคือ มีบินตรง ไม่ต้องซื้อตั๋วเครื่องบินไปลงกรุงเทพ และ เป็นประเทศที่เราสองคนยังไม่เคยไปมาก่อน
อีกอย่างคือ ได้แรงบันดาลใจจากพี่ป๊อป Poppumon ที่ถ่ายรูปสวยๆเยอะเหลือเกินจนทำให้เราอยากไปครับ
ส่วนการเดินทางหลายๆอย่างก็ได้น้องๆ GoGraph นี่แหละที่เขียนรีวิวดีมาก ลอกตามเลยละกัน ฮ่าๆ อย่างอื่นก็หาตามกรุ๊ปเฟซบุ๊คครับ
ช่วยได้เยอะเลย ทั้งกรุ๊ป Taiwan หว่อไล่เล่อ กับ ท่องเที่ยวไต้หวันด้วยตัวเอง ต้องขอบคุณมากๆครับ

แต่น่าเสียดายที่แฟนผมมีเวลาแค่ 4 วัน 3 คืน เลยต้องแบ่งพาร์ทเที่ยวครับ
เพราะฉะนั้นการเดินทางครั้งนี้จะแบ่งเป็น 2 ส่วนการเดินทางครับ
ส่วนแรกเป็นการเดินทางในไทเปซะส่วนใหญ่ เน้นกิน เน้นเที่ยว ช็อปปิ้ง
ส่วนที่สองจะเป็นการออกไปสัมผัสธรรมชาติด้วยตัวคนเดียวของผมเอง–ได้เวลาแรดแย้วว ฮี่

เอาล่ะ มาเริ่มลิ้มรสสัมผัสวิถีฮิปสเตอร์สโลว์ไลฟ์กับรูปถ่ายและตัวอักษรกันครับ เชิญรับชมได้บัดเดี๋ยวนี้ค๊าบบบ

เตรียมตัวก่อนไปไต้หวัน
1. ขอวีซ่า เนื่องจากอยู่เชียงใหม่ ทำให้ผมต้องหาเวลาไปทำวีซ่าที่ กทม ค่าทำวีซ่าอยู่ที่ 1,500 บาท (ณ มีนาคม 2016) ตอนนี้น่าจะ 1,700 บาท แล้วนะครับ ซึ่งก็ไม่ยากครับ ไปเช้าๆเลย ผมไปประมาณ 7:30 ก็รอนานหน่อย แต่ใช้เวลา 2-3 วันก็ได้เล่มคืนละครับ หากใครไม่อยากไปกทม จากเชียงใหม่ สามารถทำได้คือ ขอวีซ่าไปญี่ปุ่นครับ หรือ มีวีซ่าเชงเก้น, อเมริกา ที่ยังไม่หมดอายุ ก็ได้เหมือนกันครับ
2. แลกเงิน คิดง่ายๆเงินไต้หวันกับไทย ถ้าไม่อยากปวดหัวก็ 1TWD = 1 บาทไทยครับ
3. Internet เอาไว้ช่วยหาโรงแรม ที่กินที่เที่ยว เอาแบบง่ายๆ แบบผมเลยก็ ซื้อซิมที่สนามบินครับ แพ๊คเกจมีเยอะมากๆ ผมเลือก 7 วัน 500$ พอดิบพอดีกับวันที่ผมมาครับ อีกอย่างเน็ตก็แรงมากๆครับ โหลดรูป อัพรูป ปรี๊ดๆ แถม Unlimited อีก
4. ปลั๊กไฟ ผมเตรียมหัวแปลงมานะครับ แต่ไม่ได้ใช้เลย เพราะปลั๊กไฟที่นี่เป็นขาแบนเหมือนบ้านเราครับ มีแค่ 2 รูปนะครับ พวกขากลางสายดินใช้ไม่ได้นะ อาจจะต้องใช้ตัวแปลงครับ ส่วนกระแสไฟ เดี๋ยวนี้อุปกรณ์ไฟฟ้าก็รับได้ทั้งสองแบบ 110/220v แล้ว เพราะงั้นชิวๆฮะ
5. Easy Card หรือการ์ดเติมเงิน แบบที่ทัชที่เครื่องแล้วก็ตัดเงินเหมือนบัตร Rabbit BTS บ้านเราคับ ใช้ในการเดินทางด้วย รถเมลล์ MRT ที่จอดรถจักรยาน หรือซื้อของในร้านมินิมาร์ทก็ได้ (ไม่ต้องเก็บเหรียญทอนด้วย) มีขายตามร้านมินิมาร์ท , information center ตามสถานี MRT หรือตามตู้ที่สถานีครับ มีแบบมัดจำเอาไปคืนได้ ราคา 500NT มัดจำ 100NT กับ แบบไม่ต้องมัดจำราคา 100NT ก็เลือกเอาตามสะดวกครับ ส่วนใหญ่ผมก็ใช้บัตรนี้ตลอด
6. MRT MAP เนื่องจากส่วนใหญ่เราจะอยู่ไทเปเยอะหน่อย เพราะฉะนั้นแผนที่รถไฟฟ้าก็จำเป็นครับ

แผนที่จาก http://english.metro.taipei ครับ

น่าจะหมดละนะครับ อื่นๆผมบอกไว้ในรีวิวข้างล่างละครับ มาต่อกันเลย

อ๊ะ เดี๋ยวๆ ช่วงฝากร้าน (ตึก โป๊ะ!)
หากรักกันชอบกัน ฝากกด บวกงามๆ ด้านล่างนี้ด้วยนะครับ
ส่วนใครจะตามหาเพจหรือพูดคุยทักทายก็ดูเพจหรือเว็บไซต์ได้ที่โปรไฟล์ผมได้เลยนะครับ
อ่ะ ไปจริงๆละ อย่าลืมกด Like + Share นะจ๊ะ รักคนอ่านทุกคน

แผนการเดินทางที่พอเอาเข้าจริงก็ปรับเปลี่ยนตามสภาพอากาศด้วยครับ

วันที่หนึ่ง 2016/04/12
ก่อนไปเที่ยวพักหลังๆทีไร ผมมักจะเตรียมตัวน้อยลง หาข้อมูลน้อยลงไปลุยกันข้างหน้าทุกที–ทริปนี้ก็เช่นกัน
เพราะวันนี้วันยุ่งๆอีกหนึ่งวัน ตอนเช้าต้องถ่ายงานสู่ขอแต่งงาน ตอนบ่ายเพิ่งแลกเงิน หาซื้อของ แพ๊คกระเป๋า อาบน้ำเตรียมตัว 😅
สาเหตุที่ยุ่งเพราะโรงแรมที่จองมีปัญหาตั้งแต่เมื่อวานครับ
ผมเลือกจองห้อง double ที่ Nihao@Taipei ใน booking.com ซึ่งโรงแรมนี้อยู่ใกล้กับ Main Station พอสมควร
ตอนที่ผมจองก็ไม่มีบอกให้ไปนอนที่อื่นนะ
แต่พอคอนเฟิร์มอีเมลล์ไปที่โรงแรม โรงแรมตอบเมลล์มาบอกว่าห้องนี้ (Double Room) ต้องไปนอนอีกสถานี ซึ่งไกลออกไป อ่าววววีนสิครับ 😤
ผมก็เลยตอบเมลล์คุยกะโรงแรมว่าจะขอยกเลิก ซึ่งก็ดีนะครับ รร ก็ไม่มีปัญหา
แต่ต้องโทรคุยกะ booking เอง เลยเพิ่งรู้ว่ามีเบอร์ไทยด้วย แล้วก็ยกเลิกได้ก่อนหน้า 1 ชม แบบไม่เสียเงิน ดีไป

ไปไต้หวันครั้งแรก บิน Vair สบายใจบินตรงจากเชียงใหม่เลย แหมเพราะได้ตั๋วโปรไงเลยไป (เดี๋ยวจะสรุปค่าใช้จ่ายให้ท้ายกระทู้นะครับ)
ผมจองที่นั่งมาก่อน เพราะขาไปซื้อกระเป๋าเลยโดนแยกที่นั่งกะเมครับ
คนเต็มเครื่องเลย รอบนี้แต่ไม่ยักกะวุ่นวาย ดูไม่เหมือนจีนนะ–แอบประทับใจครั้งที่หนึ่ง

แอร์โฮสเตส Vair น่ารักอ่ะ หมวยแบบน่ารักเลย–เฮ้ยประทับใจครั้งที่สอง
ชุดพนักงาน Vair ก็น่ารักนะ เสื้อยืดสบายๆ เอวลอยนิดๆ เป็นการ์ตูนหมีดำ สกรีนข้างหลัง

เวลาที่ไต้หวันเร็วกว่าไทย 1 ชม.
นั่งเครื่องหลับไปแป๊ปนึงก็ถึงแล้ว “ไทเป”
มาถึงไทเปฝนก็ตกต้อนรับกันเลย เออดี เชียงใหม่ก่อนมานี่ร้อนสุดๆ มานี่ก็หนาวๆเลยนะ
สนามบินไต้หวันใหญ่โต แต่ร้านเปิดน้อยไปหน่อย คงเพราะดึกแล้ว แอบมีฟิลญี่ปุ่นนิดๆ เพราะไปเดินหาของกินร้านสะดวกซื้อ
ที่ขวามือของทางออกจาก Arrival Hall เดินลงไปข้างล่างจะมีร้านเล็กๆอยู่
มินิมาร์ท พวกของขายก็แนวญี่ปุ่นเลย ข้าวปั้นนู่นนี่ ซูชิ ครบหมด แต่ผมเลือกบะหมี่กึ่งสำเร็จรูป กะ เบอร์เกอร์ฮะ

พูดถึงที่นอนที่นี่ไม่ค่อยเยอะนะคับ คราวหน้าถ้ามาถ้าบินจากเชียงใหม่เวลานี้ไปนอนโรงแรมดีกว่าเยอะ (รอบนี้งกไปหน่อย)
ที่ไหนมีรีวิว คนก็แห่กันไปสินะ คนเพียบ ไทยทั้งนั้น ที่นอนที่สนามบินส่วนใหญ่น่าจะคนไทยทั้งนั้น
เพราะไม่ได้เตรียมตัวจะเข้าไปนอนในเมือง
เพราะงั้นวันนี้ก็หลับรอซื้อซิมขึ้นบัสเข้าเมืองตอนเช้า เปิด 7:30 ฝากกระเป๋าโรงแรม แล้วไปลุยกันต่อ

วันที่สอง 2016/04/13
ตื่นมาเจอกับมวลมหาประชาชนชาวกรุ๊ปทัวร์
นอนหลับที่สนามบินได้แป๊ปเดียว เรียกว่าหลับๆตื่นๆดีกว่า
เพราะตีสี่กว่าๆ คนก็แห่มากันเยอะแล้ว

พอผมลุกขึ้นนั่งได้แป๊ปเดียวจากเบาะที่นั่งอันแสนสบายของผม–เหรออ
ชาวกรุ๊ปทัวร์คุณป้าไข่ต้ม เบอร์ 1,2,3 รีบมาประกบและแทรกตัวข้างๆผมทันที
พร้อมกับชุดอาหารเช้าของคุณป้าๆกรุ๊ปทัวร์ เล่นตอกไข่ต้มใส่หน้าผาก(เลยเรียกป้าไข่ต้ม) และกินส้มกันสนุกเลย

ส่วนผม ตาแข็ง(ดีนะอย่างอื่นไม่แข็ง–ทะลึ่ง) ตื่นทันทีสิครับ
ต้องรีบย้ายสัมมะโนครัว ไปหาที่นอนใหม่ ไม่ใช่ ย้ายหลบเสียงเจี๊ยวจ้าวของป้าๆนี่แหละครับ
ต้องรอให้ถึง 7:30 ไปซื้อซิม เฮ้อออ เพลียย 😲

อ่ะ ซื้อซิมเรียบร้อย 7 วัน 500NT เร็วมากก เซ็นสองจึก ใช้เน็ตได้เลย ดีงาม

วิธีเดินทางจากสนามบินเข้าเมืองไทเป
มีหลายวิธี แต่วิธีที่ผมคิดว่าสะดวกที่สุดคือ
นั่งรถ Bus ของ Kuo-Kuang Motor Transport  ค่าบริการคนละ 125 NT Row 7,8 (Car 1819) Station 5

ลงบันไดเลื่อนมาด้านล่าง
เพื่อมาขึ้นบัสไปลง Main Station คนละ 125NT ของ Kuo-kuang ช่อง 7-8 เดินมาเหอะตรงป้าย “Bus to city” ฮะ ง่ายฝุดๆ
ซื้อตั๋วกับคุณป้าที่เค้าเตอร์ ได้ตั๋วสีเหลืองมาคนละใบ

มาถึงที่รถ จะมีป้าคนคุมจะเอาสติ๊กเกอร์มาแปะกระเป๋าที่จะเอาไว้แล้วให้หางตั๋วที่เหมือนกันเอาไว้ดูว่าตรงกันมั้ย
เอาล่ะ ขึ้นรถได้เลยฮะ ใครมาก่อนได้ก่อนเลือกที่นั่งตามสบาย
อ้อ บนรถมีที่เสียบ USB ด้วย ชาร์จได้เลยหลังจากเล่นเน็ตมาทั้งคืนจนตาปรือ 👏

นั่งมาสักพัก ไม่นานประมาณ 20-25 นาที รถบัสมาจอดตรงสถานี ต้องเดินไปอีกหนึ่งหอบก็ถึงโรงแรม
เราพักที่ Muiu Inn เป็นห้อง Double บนตึกชั้น 11-12 สามคืน 4,4xx เองหารสองก็เท่ากับคนละ 2,2xx เอง
ห้องเป็นแบบ Compact พอดีตัว ติดหน้าต่าง ดูวิวออกไปด้านนอกได้ ซึ่งมีแต่สายฝน ณ จุดๆนี้ เศร้าข่าาาา

เนื่องจากเช้ามาก ยังเช็คอินไม่ได้ เลยต้องเอากระเป๋าฝากก่อน
ฝากของที่ล็อบบี้เสร็จ ก็ออกมาเดินแถวๆ สถานี Taipower Building เดินไปทางสถานี Gongguan ครับ
แถวนี้เรียกว่าย่าน Gongguan market จะมีวัยรุ่นเดินเยอะ
ขายเสื้อผ้า พวกรองเท้ากีฬาแต่ร้านส่วนใหญ่เปิดสายมากก มาตอนบ่ายแก่ๆควบเย็นดีกว่า
แถวนี้มีร้านเด็กแนวเยอะ ร้านอาหาร ร้านกาแฟ

เดินไปสักพักก็หิว กินข้าวหน้าไก่จานละ 90NT จานใหญ่มาก แบ่งกันกินจานเดียวพอ จะได้กินอย่างอื่นอีก
ออกมาอีกนิดจากร้านข้าว จะเจอชาไข่มุกร้านอาแปะ แก้วละ 35NT ชานมรสชาติพอดี ไข่มุกนุ่มหวานกลมกล่อม อร่อยจุง

ฝนก็หยุดๆตกๆ พอตกแล้วตกแรงเลย ลมก็แรง
จากนั้น ตั้งใจจะไปแถว Shida Market แต่ระหว่างเดินไปสถานีมาหยุดตรงร้านกาแฟน่ารักๆสไตล์ ญี่ปุ่น ชื่อร้าน Pica Pica Cafe
ด้วยความเป็นคนชอบนั่งคาเฟ่ ร้านกาแฟ เลยแวะก่อนเลย
เมนูแนะนำของที่นี่คือ Tiramisu Capuchino เป็นกาแฟที่เหมือนกินขนมทีรามิสุเลย

กลับมาเช็คอินเพื่อเข้าห้องเอาของเก็บ ห้องน่ารักดี มีหน้าต่างด้วย ห้องริมเลย ดีงาม ราคาถูก
เสียอย่างเดียวห้องเยอะแยะ แต่มีแขกมาพักอีกห้องน่าจะให้คั่นระหว่างห้องว่าง นี่ให้พักติดกันเลย คุยอะไรกัน ทำอะไรกันนี่กูรู้หมดเลย

วิธีเดินทางไป Xemending
นั่งรถไฟฟ้าสายสีเขียว หรือ สีน้ำเงิน ลงสถานี Ximen

แวะเก็บของเสร็จไปต่อที่ Ximending คล้ายๆ เมียงดงที่เกาหลี หรือชินจูกุ ชิบูย่าที่โตเกียว แต่ถ้าเอาง่ายๆก็แบบสยามบ้านเรา
ของขายก็จะซ้ำๆ พวกรองเท้ากีฬา มีร้านนายหน้า ขายรองเท้าหายากเจอ NMD , YEEZY มีครบ แต่ราคาหลุดโลกไปแล้ว

ร้านอาหารก็เยอะ ร้านบุฟเฟ่ห์ หมาล่าก็อยู่แถวๆนี้ ผมไม่ได้กินเพราะคนจองคิวเต็ม ลองเข้าไปถามมาแล้ว หาอย่างอื่นกินดีกว่า
เดินแถวนี้เสร็จยังพอมีเวลาไปต่อ Shilin night Market ซึ่งปิดดึกประมาณเที่ยงคืน

วิธีเดินทางไป Shilin night market สามารถลงได้ 2 สถานี
ถ้าจะไปทางตลาดที่ขายของทั่วๆไป ขายอาหารเยอะๆ ให้ลงสถานี Jiantan สายสีแดง
ถ้าจะไปทางร้านขายของพวกเสื้อผ้าแนวๆ หน่อย โซนนี้น่าจะเป็นโซนนักศึกษา เพราะเสื้อผ้าน่ารักๆเยอะดี ให้ลง Shilin สายสีแดงเช่นกัน

เสื้อผ้าแถวนี้จะดูดีหน่อย แถมโชคดีเจอ nike ลด 30% จากที่ถูกอยู่แล้วยิ่งถูกกว่าเดิมเยอะ
เดินกันจนร้านเกือบปิดรีบมาขึ้น MRT กลับ

ก่อนนอนแวะกินบะหมี่กึ่งสำเร็จที่ family mart ข้างล่างอีกแล้ว ที่นี่มีที่นั่งพร้อม เหมือนเกาหลีญี่ปุ่นเลย
วันนี้เดินไปเกือบ สามหมื่นก้าว สุขภาพดีเริ่มได้ด้วยตัวเราจิงๆ ตายๆ
กินยา อาบน้ำ นอน หมดไปอีก 1 วันแสนเหนื่อย

 

วันที่สาม จิ่วเฟิน 2016/04/14
วันนี้ตื่นสายหน่อยเพราะเพลียไม่ได้นอนมาสองวัน
ภารกิจวันนี้เราจะไปตลาดปลา Taipei Fish Market 
การไปตลาดปลาคือให้ขึ้น MRT สายสีน้ำตาลไปลง Zhongshan Jr High School แล้วต่อ Taxi ไปตลาดเลย ค่ารถไม่เกิน 100 NT ครับ

มาถึงตลาดแล้ว เย้ คนไทยเยอะจริงๆ รอบข้างเป็นคนไทยเกือบหมด–รู้สึกเหมือนกลับบ้าน อาาาห์ Feel like home

ที่นี่ของสดมาก มีทุกอย่างทั้ง lobster ปูขน หอย
ร้านอาหารอยู่ด้านใน เป็นร้านญี่ปุ่น ผมว่าราคาถูกและให้เยอะมากครับ 

แต่ถ้าไม่อยากกินในร้าน อยากประหยัด สามารถซื้อพวกที่เค้าแพ๊คขายไว้แล้วไปนั่งกินข้างนอกได้
ราคาถูกกว่าพอสมควร ดูแล้วก็สดดีนะ–ทำไมไม่กินแบบนี้เนี่ย

พอกินเสร็จแล้วก็นั่ง taxi ไปลงสถานี ลองหาข้อมูลดู เจอว่าในย่านนี้มีร้านกาแฟแชมป์โลกอยู่ชื่อร้าน GABEE ครับ–เอ้า ไปสิรออะไร
เดินมาจากสถานี (ข้ามถนนฝั่งไปตรงข้าม) เข้าซอยไปประมาณ 450 ม. จะเจอร้านอยู่ซ้ายมือครับ เลี้ยวขวาก่อนหนึ่งที
กาแฟรสชาติโอเคเลยครับ อร่อย ติดเปรี้ยวนิดๆ คนท้องถิ่นมาดื่มกันเยอะ

วันนี้ฝนก็ตกๆหยุดๆเหมือนเดิม บางทีเรามาเที่ยวแล้วฝนตกคิดแล้วมันก็เหมือนโชคร้าย แต่ถ้าเราปล่อยวางทำตัวให้สนุกไปกับมัน
หลบฝนเข้าร่มบ้าง นั่งดื่มกาแฟบ้าง ก็มีความสุขกับมันได้เหมือนกันนะฮะ

จากนั้นออกจากร้านกาแฟไปเที่ยวที่ Huashan 1914 เพื่อไปร้าน Never Ending Story ครับ แฟนคลับ Jimmy Liao ต้องมาเลยทีเดียว
แถวๆนี้มีบ้าน Upside Down ด้วย ค่าเข้าคนละ 199 ครับ ผมไม่ได้เข้านะ เพราะเฉยๆ ได้ถ่ายรูปจากด้านนอกมา แต่ตัวบ้านก็น่ารักดีครับ

วิธีการเดินทางไป Huashan 1914
นั่ง MRT สายสีน้ำเงิน ไปสถานี Zhongxiao Xinsheng ออกจากสถานีตามทางเดินไปเรื่อย ไม่ไกลมาก

จากนั้นก็ออกจากที่นี่แล้วไป นั่ง MRT สายสีน้ำเงิน ไปลงที่ Nangang Station ต่อครับ ตาม Jimmy Liao ไป
สถานีนี้มีการตกแต่งด้วยรูปของ Jimmy นี่แหละครับ แค่มาถ่ายรูปก็ฟินแล้วครับ ไม่ต้องออกจากสถานีเลย

หลังจากมาไต้หวัน 2-3 วันผมก็รู้สึกได้ว่า คนไต้หวันนี่ใช้ชีวิตแบบสโลว์ไลฟ์ดีครับ ชิวมาก ไฟเขียวให้คนข้ามนี่เปิดกันนานเป็นนาทีสองนาทีเลย
คนข้ามถนนเลยค่อนข้างชิว เวลาเดินเค้าก็ไม่รีบนะ เดินชมนกชมไม้กันไป คุยกันมุ้งมิ้ง

จากสถานี Nangang Station ออกจากสถานีมุ่งตรงไปจิ่วเฟิน ไฮไลท์ของวัน เนื่องจากเย็นมากแล้วประมาณ 4 โมง
ระหว่างทางก็คิดตัดสินใจจะไป taxi หรือ Bus ดี กำลังเดินหาป้ายบัส 1062
อยู่ก็มีลุงมาถามและบอกราคาให้คนละ 250NT สองคนก็ 500NT ไปทางด่วน ใช้เวลา 40 นาที
ทีแรก พวกเราก็ลังเลครับ ยังไม่ได้ตอบอะไร สักพักลุงเสนอให้ 400NT สองคน แต่ต้องรอคนครบอีก 4 รวมเป็น 6 คน ตกลงไปครับ แถมลุงบอกว่าอย่าบอกใครนะ นี่ Secret เฉพาะคนไทยเท่านั้น เวลาจ่ายเงินให้แอบๆให้ด้วยนะ อ้าวลุง… แต่ก็นะนี่ลดพิเศษเว้ยเลยไปเลย งกจริงๆ

พอขึ้นรถ (Toyota Wish) ผมกับเมนั่งหลังสุด มีคนญี่ปุ่นนั่งกลางอีกสอง สักพักลุงคนที่เสนอราคามาถามว่าโอเคมั้ย แถมส่งวิ้งกระพริบตาหนึ่งทีแล้วเดินจากไป ฮ่าๆ เหมือนโกงๆคนที่ไปด้วยกันยังไงไม่รู้นะ

วิธีเดินทางไป Jiefen
นั่ง MRT สายสีน้ำเงินไปลงสถานี Zhongxiao Fuxing Exit 1 เดินย้อนทางออกสถานีมาอีกหน่อยครับ
ที่จอดป้ายรถ Bus D หมายเลขรถ 1062 คนละ 90NT รถออกทุกๆ 15-30 นาที
หรือถ้าไปหลายคนนั่ง Taxi ไปก็ได้ครับ คนละ 200NT 

และแล้ว 40 กว่านาทีก็ถึงจิ่วเฟิน taxi จอดแถวๆทางเข้า ทางเข้าจะอยู่ติด 7/11 เลยครับมีป้ายบอกสวยงาม
เดินเข้าไปก็ลองไอติมผักชีก่อน อร่อยดี แปลกๆ ไอติมกะผักจะกินได้ด้วย ตอนแรกลุงไม่ใส่ผักต้องทวงนะ ลุงถึงจะใส่ให้

รีบเดินไปมุมยอดนิยมแถวๆร้านน้ำชา ah-mei แต่ฝนยังตกอยู่ เลยถ่ายรูปสักพักก็พอแล้ว

เตรียมตัวจะกลับ(มันเล็กมาก ไม่ค่อยมีอะไรเลย เดินดูแล้วตัดสินใจกลับ อาจจะเพราะฝนตกด้วยเลยเที่ยวกันแบบแฉะๆ เย็นๆ กลับดีกว่า)
ก่อนกลับ แวะกินเต้าหู้เหม็นทอด 35NT เค้าว่าไม่อร่อย แต่เราลองแล้วก็อร่อยนะ ไม่เหม็นด้วย

เดินออกมาข้างนอกหมอกลงหนามาก ยังกะอยู่อ่างขาง ฮ่าๆ มองไม่เห็นอะไรเลย ไหนล่ะวิวน้ำทะเล โฮๆ ต้องมาซ้ำสินะ
ขึ้นรถบัสกลับสถานีไปหาข้าวเย็นกินต่อ
มาลงที่ Zhongxiao Fuxing จะไปกินเสี่ยวหลงเปา

ระหว่างทางไปเมไปเจอป้ายร้านชาบูหมาล่า แต่แพงกว่าที่ Ximending นิดหน่อย เลยลองขึ้นไปดู พบว่ามีที่ว่าง ก็จัดกันเลย เตรียมท้องมาแล้ว
ที่นี่ผมว่าคุ้มมาก ทั้งเนื้ออย่างดีหลายแบบ กุ้ง หอย ปู ลูกชิ้นนู่นนี่ เครื่องดื่มก็ชาเขียว โค้ก เบียร์สด ไวน์ขาว ไวน์แดง ขนมชีสเค้ก ช็อกโกแลต ไอศครีม Haagen Dazs 20 กว่ารส คุ้มแล้วครับ แนะนำเลย บุฟเฟ่ต์ 2 ชม คนละ 699NT
กินเสร็จนี่แทบจะลากตัวเองออกนอกร้าน กลับห้อง หลับเป็นตาย

 

วันที่สี่ 2016/04/15
อากาศดีพอใช้ได้สำหรับวันนี้ เช้านี้ฝนไม่ตก
พออากาศดี เลยถือโอกาสเปลี่ยนแผนนิดหน่อย เมอยากไปบ่อน้ำร้อนที่ Beitou ผมไม่ได้หาข้อมูลมาเลย ว่ามีอะไรบ้าง ลองไปดูละกัน

วิธีไปบ่อน้ำร้อน Beitou
นั่ง MRT สายสีแดงไปลง Beitou แล้วต่อรถไฟสายสีชมพู ไปลง Xinbeitou สถานีเดียวครับ ชิวมาก

ไปถึงสถานี Beitou ต้องเปลี่ยนสายต่อรถไฟอีก 1 สถานี ไปลงที่ Xinbeitou
พอมาถึงรู้สึกผิดคาด ตั้งแต่สถานี มีกิมมิกน่ารักๆ เหมือนญี่ปุ่นเลยฮะ ตุ๊กตามาสคอตตรงชานชาลา หรือแม่แต่ตรงด้านล่างทางออกสถานี ชอบๆ

เมืองค่อนข้างคล้ายๆ เบปปุ (เบปปุเป็นเมืองทางใต้ในญี่ปุ่น เป็นสถานที่ท่องเที่ยวบ่อน้ำร้อนยอดนิยม) ย่อมๆ มีเกาหลี ญี่ปุ่น ไทย มากันมากมาย
ที่นี่ยังเป็นที่ตั้งของห้องสมุดประชาชนเป่ยโถวด้วยฮะ ซึ่งขึ้นชื่อเรื่องอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม สร้างขึ้นแบบเป็นมิตรกับธรรมชาติ เรียกว่าเป็น Green Library ของไต้หวัน

ตัวอาคารทำจากไม้ ออกแบบได้แจ่มมากฮะ เสียดายฝนตก และเหมือนว่าจะถ่ายรูปด้านในไม่ได้
จากนั้นเราก็ไปเดินเส้นทางบ่อน้ำร้อน ไม่ไกลจากห้องสมุด เดินขึ้นเนินไปเรื่อยๆ มีต้นไม้ใหญ่เขียวดี ตลอดเส้นทาง
เส้นทางบ่อน้ำร้อนก็ไม่ยาวมากฮะ เดินแป๊ปๆก็สุดเส้นแล้ว บ่อน้ำร้อนที่นี่ใหญ่มาก เป็นสีฟ้าสวย และมีควันพุ่งออกมาตลอดเวลา
สัมผัสได้ถึงไอร้อนเลยทีเดียว

ออกจากบ่อน้ำร้อนก็เดินมาเข้ามิวเซียมบ่อน้ำร้อนใกล้ๆห้องสมุดก่อนกลับ ตอนเข้ามาเห็นคนต่อคิวเยอะเลยผ่านไปก่อนครับ
ที่นี่ตัวอาคารเป็นอาคารเก่า ต้องถอดรองเท้าเปลี่ยนเป็นรองเท้าแตะก่อนเข้าไป ไม่เสียค่าเข้าฮะ
สิ่งที่ชอบที่สุดของที่นี่คือ พื้นที่นั่งพักผ่อนบนเสื่อตาตามิ มันฟินมาก เดินมาเหนื่อยๆ แล้วมานั่งพักลมเย็นๆ ฟินจริงๆ

ย้ายจากเป่ยโถว หิวแล้ว ไปกินเสี่ยวหลงเปาที่ Din Tai Fung กันดีกว่า เหมือนว่าที่ฮ่องกงก็มีนะ
ร้านนี้เป็นร้านระดับมิชลิน ราคาเลยมิชลินด้วย สมราคา สมรสชาติครับ
ตึกที่ร้าน Din Tai Fung อยู่เป็นอาคารที่มีความเป็นญี่ปุ่นสูงมาก
ชื่อห้าง Shin Kong Mitsukoshi เสื้อผ้า การวางดิสเพล ได้ฟิลความเป็นญี่ปุ่นจริงๆ

ในตึกนี้ยังมีของดีอีกอย่าง คือ ชานมไข่มุกต้นตำรับ Chun Shui Tang ผมชอบรสชาตินมนะ แต่มุกผมยังให้ชาไข่มุกของอาแปะชนะเลิศฮะ
กินกันเสร็จก็ไปเดินแถวๆ Zhongshan ต่อ อยู่ใกล้ๆตึกนี้แหละครับ เดินออกไปหน่อยเดียว

โหยแถวนี้มันชนะเลิศอีกแล้ว ชอบอาคาร ร้านรวงต่างๆ มันดูมีสไตล์เป็นของตัวเองดีฮะ
ใครชอบของเท่ๆ เก๋ๆ แนะนำมาเลย คนแถวๆนี้ดูดีด้วยนะ แต่งตัวก็ดูดี

สุดท้ายปิดท้ายวันด้วย Shilin Market (อีกแล้ว) เพราะวันก่อนไม่ได้เดินในตลาด วันนี้เห็นฝนไม่ตกเลยไปลองดู
พอไปถึงเท่านั้นแหละ ฝนตกแบบเดิมเลย
อ่ะ ไม่เป็นไร ไหนๆก็มาแล้ว จัดน้ำกบก่อนเลย มีขายเกือบทุกแยกถนน เป็นน้ำรสเปรี้ยวๆนิดๆ มีวุ้นด้านล่าง เออ อร่อยดี

เหลือบไปเห็นนมทอดข้างร้านกบก็เด็ด หวานๆ อร่อย ถูกด้วยนะ 20NT เอง
เดินวนไปมาก็ต้องรีบกลับไปแพ็คกระเป๋าส่งเมกลับบ้าน ส่วนผมไปต่อที่ต่อไป พบกันใหม่พรุ่งนี้
ขอให้พรุ่งนี้เป็นวันสดใส

 

วันที่ห้า 2016/04/16
วันนี้ผมตื่นเช้ามาถ่ายรูปที่เจียงไคเชค

วิธีเดินทางไป Chiang Kai Shek Memorial
นั่งรถไฟสายสีแดง หรือ สีเขียว ไปลง สถานี Chiang Kai-Shek Memorial Hall

เช้านี้ไม่มีฝนแล้ว ดีจัง ☀️
ไต้หวันเดือนเมษานี่เช้าเร็วมาก ตี 5:30 สว่างแล้ว

ระหว่างกำลังถ่ายรูปอยู่
เจอลุงคนนึงมาให้อาหารนกพิราบ แล้วอยู่ดีๆแกก็เอาสวิงมาช้อนนกขึ้นรถแกไปเฉยเลย เอาไปทำอะไรวะ กินเหรออ 😩
ถ่ายรูปที่เจียงไคเชคเสร็จ ก็กลับโรงแรมเตรียมตัวเช็คเอ้าท์

ฝากกระเป๋าไว้แล้วไปไหว้พระที่วัด Longshan

วิธีไปวัด Longshan
นั่ง MRT สายสีน้ำเงิน ไปลงสถานี Longshan Temple

คนค่อนข้างเยอะนะครับ ผมเองก็ไหว้พระแบบจีนไม่เป็นไม่รู้ต้องทำไง ก็แอบทำตามๆเค้าไป
วัดนี้เป็นวัดที่เก่าแก่มากๆ มีจัดสวนมีน้ำตกอยู่หน้าวัดเลย ฮวงจุ้ยน่าจะดีนะ

พอไหว้พระเสร็จเริ่มหิวอีกแล้ว กลับไปจัดบะหมี่อาจงอีกรอบ คราวนี้ถ้วยใหญ่เลย ปรากฏว่าชอบถ้วยเล็กมากกว่า มันดูอร่อยพอดีๆมากกว่า

กินเสร็จเดินผ่านที่ร้านรองเท้า adidas ที่สาขา Ximending มีคนต่อคิวเต็มเลย เราก็สงสัยเข้าไปต่อบ้าง ฮ่าๆ
ปรากฏว่าร้านมีการวางขายรองเท้า Ultra Boost พอดี ไต้หวันนี่ขึ้นชื่อเรื่อง Sneakers จริงๆครับ มันถูกจริงๆ แถมมีรุ่นใหม่ๆมาตลอด
ต่อได้แป๊ปเดียวก็ ออกมาละเอาสนุกๆพอ

ออกจาก Ximending ไปหากาแฟทานที่สถานี Songjang Nanjing ชื่อร้าน Fika Fika Cafe ร้านตกแต่งสวยมาก ดูเป็นสัดส่วน คนมาทานกาแฟก็ดูเป็นวัยรุ่น ผมลอง Flat White ไปรสชาติกลมกล่อมเลยทีเดียวครับ มีโอกาสก็แวะมาฮะ แนะนำร้านนี้ อ้อ เค้าเคยได้รางวัลด้วยนะฮะเรียกว่ากาแฟมือรางวัลเลย

ทานกาแฟเสร็จก็ต้องกลับไปเอากระเป๋าที่โรงแรมเพื่อไปส่งเมกลับเชียงใหม่ก่อน
ขึ้นรถกลับสนามบินที่ Taipei West Terminal B นะครับ

ส่วนผมต้องรีบไป Sun Moon Lake ต่อ โดยที่ยังไม่ได้จองอะไรไว้เลย
ผมเลือกวิธีที่เร็วที่สุด คือ ซื้อตั๋ว HSR ที่สถานี Taipei ไป Taichung ใช้เวลา 49 นาทีครับ
เหมือนนั่ง Shinkansen เลย เอาอาหารขึ้นมากินบนรถไฟได้ด้วย สบายเลยครับ

นั่งแป๊ปเดียวก็ถึง HSR Taichung รีบเดินไป exit 5 Bus Terminal ครับ ไปซื้อ 5 Day Alishan – Sun Moon Lake Pass
แล้วก็จองตั๋วขึ้น Alishan ของวันพรุ่งนี้เลย จองที่ป้าแกเลยฮะ ตรงที่ขาย Pass มีสองรอบ 8:00 และ 9:00 ผมเลือกรอบ 9:00

มาสรุปเรื่อง Pass Sun Moon Lake กันหน่อย Pass ราคา 699
Pass ไปไหนบ้าง
-หนึ่ง นั่ง Bus จาก HSR Taichung – SML
-สอง นั่ง Bus จาก SML – Alishan
-สาม นั่ง Bus จาก Alishan – Chiayi

ผมว่าคุ้มครับ ซื้อเถอะ ชีวิตจะได้ง่ายขึ้น อ้อบนบัสมีที่ชาร์จแบตมือถือกะ Wifi ด้วยฮะ ดีเยี่ยมเลย
นั่งบัสชมวิวไปเรื่อยๆ บ้านเมืองชนบทของไต้หวันนี่มันคล้ายญี่ปุ่นจริงๆฮะ
ทุกอย่างในหลายๆวันมานี่ต้องยอมรับตามคนอื่นเลยว่าคล้าย แต่ไม่เหมือนซะทีเดียว
สิ่งที่ชอบคือ คนไต้หวันพูดจาสุภาพ ไม่ค่อยกระโชกโฮกฮากนะ คือโอเคเลย ผญ ผช ก็ดูดี ดูเป็นตี๋หมวยอินเตอร์

ลงบัสแล้วตรงข้ามที่บัสจอดจะมีที่แลกตั๋วเรือ ให้เอาไปแลกเลย จะได้ตั๋วอีกใบมาเอาไว้ไปขึ้นเรือ
ถึง SML (Sun Moon Lake) ก็เอากระเป๋าไปเก็บโรงแรมก่อน โรงแรมเดินไม่ไกลจากตรงท่ารถบัสมาก
เอาของเก็บเสร็จ รีบเดินเลยเพราะเย็นมากละ มาถึงรีบตามหาท่าเรือก่อน เดินลงจากตรง Visitor Information ไม่ไกลไปทางซ้ายเรื่อยๆครับ

ไปถึงท่าเรือก็เอาตั๋วที่แลกมายื่นให้พี่ๆเสื้อกั๊กสีฟ้า แล้วขึ้นเรือเลย ปกติเค้าจะปั้มนะ แต่ผมคิดว่า ช่วงเวลาที่ผมมามันเย็นเกินไปละ
น่าจะรอบสุดท้ายแล้ว เค้าเลยไม่ปั้ม ให้ผมขึ้นไปเลย

ตามตั๋วเรือ เรือจะวนซ้ายตามจุดต่างๆ ผมก็ไปตามจุดต่างๆ แต่เวลาน้อยมาก เลยได้แค่แวะๆถ่ายรูป แล้วกลับขึ้นเรือแล้วไปต่อครับ
ไม่ได้แวะวัด แวะกินอะไรเลย เศร้าจัง

วันนี้ที่ผมมา เป็นวันเสาร์ ไม่แน่ใจว่าเค้าขยายเวลาหรือเปล่านะ เพราะรอบสุดท้ายที่จะวนกลับที่เดิมคือ 17:40
กลับมาก็มาถ่ายรูปแถวๆท่าเรือต่อจนค่ำแล้วเข้าไปหาข้าวกินใน 7/11 เอาครับ เพราะกินคนเดียวเลยไม่ได้กินร้านอาหารที่ดังๆที่เค้าแนะนำกัน

แถวนี้มี Starbucks ด้วยนะครับ เดินไปสุดทางตรงท่าเรือด้านขวามือเลย ปิดดึกอยู่เผื่อใครอยากชิล
กินข้าวเย็นเสร็จก็กลับโรงแรม พรุ่งนี้เตรียมออกมาถ่ายแสงเช้าแล้วไปอาหลีซานต่อ

 

วันที่หก 2016/04/17 อาลีซาน ⛰
บรรยากาศที่ซันมูนเลคตอนเช้าต้องบอกว่าดีมาก
อากาศเย็นๆ สายลม สายน้ำ ภูเขา พระอาทิตย์ ครบทุกสิ่งนี่ถ้าคุณชอบ ต้องมาที่นี่เลย

ผมเดินจากโฮสเทลมาที่ริมทะเลสาปที่เดิมเพื่อถ่ายรูป ชอบมาก คนน้อย ร้านก็ยังไม่ค่อยเปิดกัน มีคนมาวิ่ง ขี่จักรยานประปราย
นี่สิรางวัลของคนตื่นเช้า อาาาาาาห์ (ทำหน้าฟินไปด้วยฮะ)

เสียดายที่เมื่อวานเวลาน้อย ถ้าจะมาที่นี่จากไทเปควรมาแต่เช้า แล้วเที่ยวช่วงสายๆ-เย็น จะดีที่สุด
แล้วมาอีกทีตอนเช้า คือจบเลย สงสัยต้องมาอีกรอบแล้ว–นี่เราต้องมาใหม่สินะ ฮือๆ

ถ่ายรูปเสร็จก็กลับไปเก็บของที่โฮสเทลแล้วออกมากินมอสเบอร์เกอร์ ตรง Visitor Information นั่นแหละฮะ ง่ายดี รอขึ้นรถตอน 9 โมง
รถมาก่อนเวลาสัก 10 นาที เป็นรถมินิบัส แต่คือแบบ กระเป๋าผมนี่ใบใหญ่มาก แล้วคนรอขึ้นก็กระเป๋าใหญ่ๆกันเกือบหมด
เอาแล้วๆนึกในใจ ที่เก็บกระเป๋าก็ไม่มี นี่ถ้ารถเต็มทำไงวะเนี่ย ดีนะรถไม่เต็ม ยังพอมีวางกระเป๋าได้บ้าง

สามชั่วโมงต่อจากนี้เราจะอยู่บนรถกัน มุ่งหน้าไปอาลีซาน
ระหว่างทางบัสจะจอดให้แวะเข้าห้องน้ำและแวะซื้อกาแฟ ขนม ของฝาก 2 ครั้ง
ครั้งแรกเป็นร้านขายของฝาก มีบ๊วย ลูกอมขาย ร้านกาแฟ มีห้องน้ำด้วย ใครปวดหนักเบา แวะเข้าได้โอเคอยู่นะครับ

ผมหลับๆตื่นๆ แต่ช่วงอีก 1 ชม ที่จะถึงนี่วิวข้างทางเมพชะมัด แนะนำว่านั่งมองวิวฟินๆดีกว่าฮะ
เดี๋ยวเจอกันข้างบนนะอาลีซาน

เรื่องเล่าระหว่างทาง 1
ระหว่างนั่งฟังเพลงพร้อมตากลมตรงจุดพักที่สอง บรรดาลุงป้า ก็ทยอยเดินผ่านไปมาเพื่อไปเข้าห้องน้ำด้านบน แต่… มีคุณลุงคนนึงเดินมาหยุดดูป้ายหินอักษรจีนตรงพื้น แล้วทันใดนั้นก็มีเสียงออกมา แปร๊ดดดดดดดด
…
…
ผมหันขวับไปมอง 🙄
ลุงแกโก้งโค้งทำเป็นอ่านอักษรจีนต่อไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
สักพักลมธรรมชาติที่สดชื่น ได้ถูกแทนที่ด้วยกลิ่นอะไรบางอย่าง โอ๊ยยย ไอ้ลุง มรุง ไปขี้ไป๊ กูกำลังฟินเลย (จริงๆนาทีนั้นลุงแมร่งคงฟินกว่า ปล่อยซะหมดไส้เลย) ลาก่อนกลับยานสิครับ รีบขึ้นไปนั่งบนรถอย่างไว

ถึง Alishan Station รถบัสจะจอดหน้า 7/11 เลย ขากลับเราก็ขึ้นที่นี่นะอย่าลืมล่ะ
ที่สถานีมีร้านค้าเยอะแยะมากมาย เป็นศูนย์รวมเลย รวมไปถึงที่พักพิงของแบ๊คแพ๊คเกอร์อย่างเรา 7/11 ฮะ หิวเมื่อไรก็แวะมา

เดินไปโรงแรมจะเอากระเป๋าไปฝาก จะมีโซนโรงแรมอยู่ ผมพักที่ Ali-Shan Dengshan Hotel อยู่ข้างๆ Dafong ยอดนิยมแหละ ติดกันเลย
เข้ามาไม่เจอใคร รร ให้เชคอินบ่ายสอง ตอนนี้บ่ายโมง เลยเอากระเป๋าวางไว้แล้วไปหาอะไรกิน

กินเสร็จก็กลับมา ที่นี่เชคอินได้ละ เนื่องจากผมตัดสินใจก่อนมาไม่กี่วันว่าจะมาที่นี่ เลยจองห้องช้า เต็มหมด
ค้นไปมาเจอที่นี่คืนละ 3000 เป็นห้องนอนได้สี่คน เหงาไปสิคืนนี้ แต่แพงไปหน่อยนะ ทำไงได้จองช้าเอง

ได้เวลา ออกไปขึ้นรถไฟ ซื้อตั๋วแบบ round trip จาก Alishan -> Zhaoping
แล้วเดิน 50 นาทีไปถึง Sacred Tree Station แล้วนั่งรถกลับ Alishan รอบสุดท้าย 16:30

รถไฟที่นี่เป็นรถเก่า คือ เก่าจริง หน้าต่างนี่มัวมาก ไม่ทำความสะอาดหรือไร เราก็ไม่ตื่นเต้นเพราะรถไฟบ้านเราก็เป็นรุ่นลิมิเต็ดเช่นกัน
ไต้หวันเค้าคงคิดไว้แล้วล่ะ ที่ทำรถไฟสีแดง เพราะอยู่ในป่านี่ สีตัดกันมาก สวยเลย 🚂 ถ่ายรูปนี่เป๊ะมาก ดีงาม

นั่งมา 7 นาทีตามที่เค้าบอก มาลงที่ Zhaoping แล้วก็เดินตามทางเรียบรถไฟไปเลยฮะตามทาง เป็นเส้นเดินป่า สวยๆ
ถ้าแต่งตัวมาเป็นธีม แบบกระทู้ดังนี่ คงได้แวะถ่ายรูปกันตลอดทาง แต่ก็น่าสนุกดีนะ

จะผ่าน sister pond ไปเรื่อยๆมีจุดแวะมากมาย ทางเดินก็ทำดีครับ อากาศก็ชิวๆดี ไม่มีฝน
เดินเล่นไปเรื่อยๆ มีความรู้สึกว่าคล้ายๆกับเดินบนดอยอินทนนท์นะ แต่ที่นี่เค้าเขียวกว่า ต้นไม้เค้าก็ใหญ่มากด้วย อลังการกว่าว่างั้น

 
เกือบๆ 16:30 ก็ไปถึงสถานี Sacred Tree Station รอรถไฟมา นักท่องเที่ยวก็แชะภาพกันรัวๆ
นั่งรถกลับสถานีโรงแรมเรา ก็เดินเล่นแถวๆโรงแรม ที่สถานีตอนกลับมาเค้าจะขึ้นป้ายว่ารถไฟไปดูพระอาทิตย์ขึ้นรอบแรกกี่โมง
แล้วพระอาทิตย์ขึ้นเมื่อไร ของพรุ่งนี้รอบแรก ตี 3:40 ส่วนพระอาทิตย์ขึ้น ตี 5:39 รีบนอนสิครับคืนนี้
เจอกันตีสี่นะครับ คืนนี้สลบก่อน

 

วันที่เจ็ด 2016/04/18
เจอ morning call ตอนประมาณตีสอง
เฮ้ยเพิ่งจะได้นอนตอนเที่ยงคืนกว่าๆ เพลียสิครับงานนี้
นาฬิกาผมปลุกไปสองรอบ ผมก็งัวเงียมาปิดทั้งสองรอบ อ้าวตื่นมาอีกที ชิหายแระ สายแล้ว อีกสิบนาทีจะตี 5
รีบล้างหน้าแปลงฟันเปลี่ยนชุดไปสถานีทันที

พอถึงสถานี (มีเสียงอีกาบินผ่านไป)
ทำไมคนเงียบแปลกๆ เดินไปดูป้าย รถไฟออกไปตอนตี 5 นี่หว่า พลาดละกรู
เมื่อวานผมลืมเช็คดีๆว่ารถไฟมีกี่รอบ กี่โมงบ้าง มารู้เมื่อสายไปแล้ว รถไฟมี 2 รอบขาไป และขากลับ 2 รอบนะครับ
รอบแรกน่าจะแล้วแต่ช่วงเวลา ของผมรอบแรก ตี 3:39

รู้ว่าเสี่ยงก็คงต้องขอลอง ไม่ใช่! รู้ว่าสายก็ต้องเดินสิ เดินไปๆอย่ามัวแต่ร้องเพลง
ก็เดินไปตามทางเรื่อยๆ ไม่ยากครับ มีป้ายบอกไป Zhushan Sunrise Trails เดินขึ้นเขาไปทางสถานี Chaoping นั่นแหละครับ
แล้วข้ามทางรถไฟไป มีลุงป้ามาเดินหลายคนอยู่ครับ

ทางเดินก็จะผ่านป่าไปเรื่อยๆครับ พอเหนื่อยเลย ผมไปถึงสถานีใช่เวลาประมาณ 1 ชั่วโมงครับ
ถึงแล้วก็รีบไปดูจุดชมวิวก่อนเลย
ปรากฏว่า หมอกมาเต็ม ไม่เห็นอะไรเลย ขาวโพลนไปหมด

มาถึงสถานีตอน 6:20 ฮะ
เหลือบไปเห็นป้ายรถไฟหมดตอน 6:20 ครับ ตายรู้เลยชะตาขีวิต เดินมาแล้วต้องเดินกลับ 😭

ถ้าผมมาถึงแล้วกลับเลยน่าจะทัน เพราะผมถึงตรงจุดชมวิวซึ่งอยู่ตรงสถานีเลย แต่ผมเลือกไม่ไปครับ ไหนๆก็มาแล้วนี่นา
ผมเลือกที่จะมาหล่อตรงจุดชมวิวอีกที่เผื่อโชคดีฟ้าเปิด
แต่
ผิดคาดคับ หนักกว่าเก่า คราวนี้ฝนตกเลย รีบหาที่หลบฝนสิครับ

ตกมาได้สักพัก ก็เริ่มหยุดครับ ทำไงต่อล่ะ เดินกลับสิครับ เป็นการออกกำลังกายยามเช้าที่ดีเยี่ยม และกรรมของคนตื่นสายครับ ฮ่าๆ 😂
เดินไปเรื่อยๆกลับทางเดิม ใกล้จะถึงสถานี Chaoping ละ แต่ฝนตกหนักมาอีกระลอก ต้องรีบวิ่งเข้าไปหลบฝนอีกที

ทีนี้ยาวครับ ร่ม เสื้อกันฝนที่เตรียมอยู่ รร หมดเลย เพราะเมื่อวานดูพยากรณ์ละว่าไม่มีฝนจนถึงเที่ยง เป็นไงล่ะ นั่งหง่าวอยู่สถานี
และที่พีคคือต้องไปกลับกินข้าวเช้าที่โรงแรมก่อน 9 โมง และเช็คเอ้าท์ 10 โมง
ฝนไม่มีทีท่าจะซา เลยเดินไปดูเสื้อกันฝน อ่ะจัดก็ได้ 50 บาท จะได้รีบเดินไปกินข้าว

พอใส่เสื้อกันฝนจ่ายตังเสร็จก้าวขาออกจากสถานีเท่านั้นแหละ เหมือนโกหกนะฮะ ฝนหยุด!!!
กรอกตามองบน แหม่ หยุดตกก่อนซื้อก็ไม่ได้นะมรุง

รีบจ้ำอ้าวไปโรงแรมเพื่อกินข้าวเช้า โชคดีที่ยังทัน ได้ข้าวต้ม หมูหยอง ผัดผัก กับพวกผักดอง พอช่วยให้แรงที่ใช้ไปเมื่อเช้ากลับคืนมาหน่อย
การเดินไป-กลับ ขึ้นเขาไม่เหนื่อยมากนะครับ ขาไปผมใช้เวลาประมาณ 1 ชม.
ถึงยอดจุดชมวิวเลยครับ ส่วนขากลับเร็วกว่านิดนึง แต่เสียเวลาตอนติดฝน

ตัดภาพผ่านไปหลังจากเช็คเอ้าท์ก็มาที่ 7/11 เพื่อมาจองที่นั่ง เสียไป 41$
รอขึ้นรถตรงหน้า 7/11 เลยนะครับ เป็นรถบัสใหญ่เหมือนรถเมลล์ แต่แปลกใจ จองที่นั่งแล้ว แต่บางคนเค้าเหมือนไม่ได้จอง ก็ขึ้นไปนั่งเลยคับ ผมก็อ่านไม่ออกว่าที่ตรงไหน คือเค้าจะเขียนเลขไว้เป็นแถวกับที่นั่ง ของผม 4/18 ที่นั่งเบอร์ 4 แถว 18 ผมไม่เจอแถวเจอแต่เลขเบอร์ที่นั่ง ไม่แน่ใจถูกหรือเปล่า

รถออกตรงเวลา 10:40 ครับ อันนี้รอบแรกเลย
นั่งหลับยาวๆไปจนถึง High speed rail Chiayi ครับ (พิมพ์เต็มเพราะ google map เห็นแต่อันนี้)
รถบัสมีป้ายบอกครับ เวลาลงก็คืนตั๋วที่คนขับด้วยครับ

ถึงสถานี HSR ผมก็ไปซื้อตั๋ว ซื้อไม่ยากครับเหมือนขามา
เรากดเลือกภาษา จะมีบอกว่านั่งจากที่ไหนไปไหน ของผมก็ Chiayi ไป Taipei ค่าตั๋ว 1,080NT สบาย นั่งกินกาแฟรอ

นั่งรถไฟยาวๆแป๊ปเดียวก็ถึงไทเปละครับ บรรยากาศนี่มันชินคังเซนชัดๆ ที่นั่ง วิวชนบท กินอาหารได้ ชิลกันไป
มาถึงก็รีบเอากระเป๋าไปฝากที่โฮสเทลก่อน คืนสุดท้ายผมเลือกพักที่ Star Hotel เป็นห้องดอร์ม

วันที่แปด 2016/04/19 Last Day in Taiwan
วันนี้วันสุดท้ายที่ไต้หวันแล้ว ต้องกลับไปเผชิญอากาศร้อนอีกแล้วสินะ
ตั้งนาฬิกาปลุกแต่เช้า ตี 5 ตื่นขึ้นมาดูพยากรณ์อากาศ มีเมฆเยอะ ลาก่อน นอนต่อเลยฮะ

ลุกขึ้นมาอีกที 7 โมงกว่า เก็บของอาบน้ำ ออกไปทานอาหารเช้าฟรีของโฮสเทล–ของชอบเลย
พอเข้าไปห้องอาหารเท่านั้นแหละ เฮ้ยแดดออก รีบเปิดดูพยากรณ์
อะไรวะ มีแดดยาวๆถึงเย็น เมื่อเช้ามืดมรึงยังบอกมีเมฆอยู่เลย ไต้หวันนี่เชื่อแอพไม่ได้เลยนะ คงเพราะประเทศเป็นเกาะด้วย

รีบกินอาหารเช้าจะได้เอากระเป๋าไปฝาก โฮสเทลที่นี่คือดีงามมาก
อาหารเช้าก็เป็นขนมปังปิ้ง กะแฮม+ไข่เจียว มีแยม เนยถั่ว ช็อคโกแลต ทานเสร็จไม่อิ่มก็ไปเอาเพิ่มได้

กินเสร็จรีบเอากระเป๋าไปฝากแล้วเช็คเอ้าท์
พอเห็นแดดออกไม่ต้องคิดเลยว่าจะไปไหน มุ่งหน้าไปเขาช้างทันใด

วิธีการเดินทางไปเขาช้าง Elephant Mountain
นั่งรถไฟ MRT สายสีแดง ลงสถานี Xiangshan

จากสถานี Taipei Main สายสีแดง นั่งไปสุดสายลง Xiangshan แล้วเดินลัดสวนไปสุดทางซ้ายขึ้นเนินไปหน่อยจะมีป้ายบอกเรื่อยๆ
พอถึงทางเข้าก็เดินขึ้นบันไดไปเลย ทางดีมาก ชัน พอหอบ(หลายรอบ) โถ่แล้วมรุงจะไป ABC,EBC แค่นี้ก็หอบแล้ว 😓
เดินขวาขึ้นไปเรื่อยๆเลยครับ ทางแยกก็ขวาอย่างเดียว สบายๆ 20 นาทีก็ถึง ง่ายสุดๆ

ขึ้นไปถึงด้านบนพบว่า ลมแรงมาก แรงจนแทบยืนไม่อยู่–จริงๆนะ 🌪🌪🌪
ผมเดินเลยจุดก้อนหินใหญ่ไป เรื่อยๆจนถึงที่ออกกำลังกายของคุณลุงๆทั้งหลาย แล้วก็ลง
เพราะพบว่าจุดล่างที่เค้าทำไว้ให้ชมวิวอ่ะดีสุด เพราะงั้นไม่ต้องขึ้นฮะไม่มีอะไรเลย แต่ถ้าอยากออกกำลังกายก็จัดไปฮะ

อยู่บนเขาได้ประมาณ 1 ชม. ก็ลง นับเวลาไป-กลับ ประมาณ 2:30 ชม. ได้ครับ ยังไงเผื่อเวลาไว้นะครับ
รีบกลับโรงแรมไปเอากระเป๋าแล้วขึ้นรถบัสที่ Taipei West Terminal A สาย. 1819 ไปสนามบิน
นั่งแป๊ปเดียวครับไม่นาน ประมาณครึ่งชม.เอง สะดวกสุดๆ 🛩

ผมลง Terminal 1 รถจอดตรงนั้นเลย เดินเข้าไปเช็คอินใกล้มาก
เช็คอินเสร็จก็หาอะไรทานที่ Food Court ครับอยู่ข้างล่าง Terminal นี้เลย ดีงาม มีชาไข่มุกขายด้วย กินส่งท้ายซะหน่อย

ในสนามบินก็ไม่มีอะไรมากครับ รอขึ้นเครื่องกลับเชียงใหม่
พอขึ้นเครื่อง แอร๊ย Vair มีแนะนำตัวแอร์ด้วยแหละ รอบนี่ก็น่ารักอีกแล้ว ☺️
ถึงเชียงใหม่โดยสวัสดิภาพฮะ 😎

ไต้หวันเป็นประเทศที่ผมไม่เคยมอง ไม่เคยสนใจเลย รู้ว่ามี ตึก101 แล้วความคิดคือคนจีนอ่ะ ไม่ค่อยชอบ ไม่อยากไป
พอได้มาแล้วอะไรที่เราไม่คาดหวังไว้ กลับออกมาดีมากๆ พอใจ และ ชอบมาก 💙
ถ้าให้มาอีกก็อยากมานะ ไม่ได้ไปหลายๆที่ที่อยากไปเลย อาหารอร่อย ราคาไม่แพง คนไต้หวันก็ดี น่ารัก หน้าตาดีเลย เฮ้ย มันดีจริงๆนะพวกนาย ถ้าใครอยู่เชียงใหม่ หรือ กทม มีตั๋วถูกนะจัดเถอะ ขอวีซ่าก็ไม่ได้ยากอะไร ขนาดผมไม่มีงานประจำยังไปได้เลย
ขอจบทริปนี้เพียงเท่านี้ พบกันใหม่ทริปหน้านะครับ

สรุปค่าใช้จ่ายของทริปต่อคน (จะถูกกว่านี้ถ้าได้ตั๋วโปร ไม่โหลดกระเป๋า และไม่ไปอาหลีซานครับ)

Comments

comments